Η επιδείνωση του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος της χώρας το 1996 (τότε, για πρώτη φορά στη μεταπολεμική περίοδο, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις) και η έλλειψη στοιχείων για τις γεννήσεις κατά υπηκοότητα της μητέρας με οδήγησε στο να αναζητήσω το 1999 τέτοια στοιχεία από δύο νοσοκομεία (το «Αλεξάνδρα» στην Αθήνα και το «Ιπποκράτειο» στη Θεσσαλονίκη) και από δύο ληξιαρχεία (του Δήμου Αθηναίων και του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης) για τα έτη 1995-1998, τα οποία και μου δόθηκαν. Την ανάλυση των στοιχείων αυτών παρουσίασα σ' ένα άρθρο μου στην «Ελευθεροτυπία» της 24.8.1999. Το άρθρο εκείνο κατέληγε, ανάμεσα στα άλλα, στα ακόλουθα:«Δεν αποκλείεται ένα ποσοστό πάνω από το 10% του συνόλου των γεννήσεων στη χώρα μας να είναι από αλλοδαπές μητέρες. Κατά συνέπεια αν οι γεννήσεις αυτές αφαιρεθούν από το σύνολο των γεννήσεων, ο ελληνικός πληθυσμός παρουσιάζει σημαντική φυσική μείωση (οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις των Ελλήνων)», και«Για να διαπιστωθεί η ακριβής έκταση του προβλήματος επιβάλλεται η συγκέντρωση και τακτική (κάθε χρόνο) δημοσίευση από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (ΕΣΥΕ) των στοιχείων για τις γεννήσεις και τους θανάτους χωριστά των Ελλήνων και των αλλοδαπών».Είναι ευτύχημα ότι η ΕΣΥΕ άρχισε να συγκεντρώνει τέτοια στοιχεία και τα πρώτα αφορούν τα έτη 2004 και 2005. Με βάση τα στοιχεία αυτά εξετάζουμε στο άρθρο αυτό τις γεννήσεις, τους θανάτους και τη φυσική μεταβολή του πληθυσμού της χώρας (γεννήσεις μείον θανάτους) κατά υπηκοότητα.Στο πρώτο μέρος του Πίνακα 1 δίνουμε τις γεννήσεις κατά υπηκοότητα της μητέρας, στο δεύτερο μέρος τους θανάτους κατά υπηκοότητα του θανόντος και στο τρίτο μέρος τη φυσική μεταβολή του πληθυσμού (γεννήσεις μείον θανάτους) κατά υπηκοότητα. Και στα τρία μέρη γίνεται διάκριση ανάμεσα στην ελληνική και στην ξένη (δηλαδή του συνόλου των άλλων χωρών) υπηκοότητα.Από τον πίνακα αυτό φαίνεται ότι το 16% των γεννήσεων το 2004 και το 16,5% το 2005 ήταν από αλλοδαπές μητέρες, ενώ μόλις το 1,4% (το 2004) και το 1,5% (το 2005) των θανόντων ήταν αλλοδαποί (το μικρό αυτό ποσοστό οφείλεται στο γεγονός ότι ο πληθυσμός των αλλοδαπών είναι κατά 10 έτη περίπου νεότερος του πληθυσμού των Ελλήνων), με αποτέλεσμα:
* Οι θάνατοι να ξεπεράσουν τις γεννήσεις Ελλήνων κατά 14.632 το 2004 και κατά 13.656 το 2005.
**Οι γεννήσεις να ξεπεράσουν τους θανάτους αλλοδαπών κατά 15.345 το 2004 και κατά 16.110 το 2005. Συνέπεια των αντίθετων αυτών τάσεων ήταν:
**Η φυσική αύξηση, δηλαδή η υπεροχή του συνόλου των γεννήσεων έναντι του συνόλου των θανάτων κατά 713 το 2004 και κατά 2.454 το 2005 να οφείλεται αποκλειστικά στη φυσική αύξηση των αλλοδαπών, η οποία υπεραντιστάθμισε τη φυσική μείωση των Ελλήνων.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν πλήρως τα συμπεράσματα στα οποία κατέληγε το άρθρο μου της 24.8.1999 τόσο για το ποσοστό των γεννήσεων από αλλοδαπές μητέρες όσο και για τη φυσική μείωση των Ελλήνων.Τα στοιχεία της ΕΣΥΕ δίνουν αναλυτικά τις υπηκοότητες των αλλοδαπών μητέρων. Το σύνολο των χωριστών υπηκοοτήτων που απαριθμούνται είναι 84 το 2004 και 86 το 2005. Εξαιτίας του μεγάλου αυτού αριθμού στον Πίνακα 2 δίνουμε τις 10 υπηκοότητες των αλλοδαπών μητέρων που έχουν το μεγαλύτερο αριθμό γεννήσεων και τις υπόλοιπες τις συγκεντρώνουμε στις «άλλες».Από τον πίνακα 2 φαίνεται ότι τόσο το 2004 όσο και το 2005: Ανω του 60% των γεννήσεων από αλλοδαπές μητέρες είναι από Αλβανίδες, δεδομένου ότι -όπως έδειξε η απογραφή του 2001- ανάλογο είναι και το ποσοστό που αντιπροσωπεύουν οι Αλβανοί στο σύνολο των αλλοδαπών.
**Την 2η και 3η θέση κατέχουν, αντίστοιχα, οι Βουλγάρες και οι Ρουμάνες, με ποσοστό άνω του 5%.
**Τις επόμενες 5 θέσεις κατέχουν οι Ρωσίδες, οι Ουκρανές, οι Πολωνέζες, οι Γεωργιανές και οι Μολδαβές.
**Συνολικά οι μητέρες που κατέχουν τις 8 από τις 10 πρώτες θέσεις έχουν ρωσική και υπηκοότητες χωρών της πρώην Ανατ. Ευρώπης και αντιπροσωπεύουν γύρω στο 83% του συνόλου των γεννήσεων από αλλοδαπές μητέρες.
**Τις υπόλοιπες 2 από τις 10 πρώτες θέσεις κατέχουν οι Σύρες και οι Αιγύπτιες.
Από τη σύντομη ανάλυση που έγινε στο άρθρο αυτό φάνηκε καθαρά ότι το δημογραφικό μας πρόβλημα έχει πάρει αυτοκαταστροφικές διαστάσεις. Η συνέχιση της αδράνειας που επικρατεί εδώ και πάνω από 25 χρόνια στο θέμα αυτό έχει ήδη προκαλέσει σοβαρά και θα προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα στο μέλλον. Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων πρέπει άμεσα να προχωρήσουν:
**Στην άμεση λήψη αποτελεσματικών μέτρων για τη μετατροπή της φυσικής μείωσης του πληθυσμού των Ελλήνων σε φυσική αύξηση. Ανάμεσα στα μέτρα αυτά είναι και η εφαρμογή όλων των προτάσεων που περιλαμβάνονται στο ομόφωνο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος το 1993, με πρώτες την ένταξη των οικογενειών με 3 παιδιά στις πολύτεκνες και τη γενναία αύξηση των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων στις πολύτεκνες.
**Στη χάραξη μιας συγκροτημένης και μακρόπνοης μεταναστευτικής πολιτικής δεδομένου ότι είναι πολύ πιθανό η μεγάλη πλειονότητα των οικογενειών των αλλοδαπών -εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν στις χώρες από τις οποίες κατάγονται- να μείνουν μόνιμα στη χώρα μας. Απόδειξη ο αυξανόμενος αριθμός των παιδιών τους που εγγράφονται στα δημοτικά σχολεία (βλέπε και το βιβλίο «Υπογεννητικότητα και Εισροή Μεταναστών» που εκδόθηκε το 2003). Η πολιτική αυτή πρέπει να σκοπεύει στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία «γκέτο» και πολιτών δεύτερης κατηγορίας. Ιδιαίτερη φροντίδα απαιτείται για τα παιδιά τους ώστε αυτά να προχωρούν στις σπουδές τους όπως τα ελληνόπουλα.
* Ο ΜΑΝΟΛΗΣ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗΣ είναι πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.
