16 Μαρ 2011

«Καλύτερα απέναντι από τις κάμερες παρά απέναντι από οργισμένους πολίτες»,

«Καλύτερα απέναντι από τις κάμερες παρά απέναντι από οργισμένους πολίτες», του Χρήστου Κυργιάκη

16/03/2011 - 07:46

«Καλύτερα απέναντι από τις κάμερες παρά απέναντι από οργισμένους πολίτες»

(Παλιά Κινέζικη παροιμία)

Του Χρήστου Κυργιάκη

Σαν να μην πέρασε μία μέρα όταν πριν από 1,5 χρόνο στέλνονταν τα πρώτα μηνύματα καπνού από το υπουργείο παιδείας, που έγινε στη συνέχεια και διά βίου ταλαιπωρίας, προς τους ιθαγενείς ινδιάνους εκπαιδευτικούς και άλλους ενδιαφερόμενους.

Κάποιοι προσπάθησαν και κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Άσχημα τα μαντάτα, είπαν.

Μείωση διορισμών. Γιατί άραγε;

Αναδιάρθρωση της διοίκησης της εκπαίδευσης, εξορθολογισμός δαπανών και αξιολόγηση.

Θολές λέξεις με ξεκάθαρο προσανατολισμό.

Η φυλή των «Πράσινων Φτερών», χορεύοντας τον κομματικό χορό, εκλιπαρούσε εμάς τους υπόλοιπους Ινδιάνους, να μην βιαστούμε να κρίνουμε την κυβέρνηση της Άννας ή αν θέλετε, την Άννα της κυβέρνησης (τότε δεν υπήρχε η Άννα του Νταλάρα).

«Να δούμε βρε παιδιά πρώτα το νομοσχέδιο και μετά αποφασίζουμε όποια κινητοποίηση θέλετε. Να κάνουμε απεργία, διαρκείας αν χρειαστεί. Και εμείς εργαζόμενοι είμαστε, μην πιστεύετε τα δημοσιεύματα». Λόγια του αρχηγού της φυλής των «Πράσινων Φτερών» σε συνέλευση της ΕΛΜΕ στη Ρόδο. Τα ίδια επιχειρήματα σε όλες τις συνελεύσεις σε όλες τις περιοχές.

Η φυλή των «Γαλάζιων Φτερών», χορεύοντας τον δικό της κομματικό χορό, που τον μετέτρεψαν σε χορό του πολέμου, φαινόταν έτοιμη για μάχη. Ναι σε αγώνες, όχι στις διαφαινόμενες αλλαγές, υπερεπαναστάτες, υπεραγωνιστές. Δυστυχώς, όπως ήταν αναμενόμενο, μόνο στα λόγια. Όταν φτάναμε στο «δια ταύτα» υψωνόταν το φοβερό επιχείρημα ότι ο κλάδος μας δεν είναι έτοιμος για αγώνες. Λες και επρόκειτο για φρούτο που δεν είχε ωριμάσει ή για φαγητό που ήθελε ακόμα λίγο ψήσιμο.

Τις έδρες να παίρνουν μόνο στις εκλογές και για τα υπόλοιπα, ας είναι καλά οι «παράγκες» και τα «παραμάγαζα» που έστησαν έξω από τη διοίκηση, διαδοχικά, οι «Πράσινοι» και οι «Γαλάζιοι» αρχηγοί.

Μετά ήρθαν οι μειώσεις των μισθών, οι καταργήσεις των δώρων, κατατέθηκε και το πολυκαταστροφικό πολυνομοσχέδιο για την παιδεία και πρόσφατα ανακοινώθηκαν και οι περίφημες, παιδαγωγικές εννοείται, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων.

Παιδαγωγικές, στην κυριολεξία γιατί μπορεί να δώσουν πολλαπλό μάθημα σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση στο χώρο της παιδείας.

Ζούμε στην εποχή των πολιτικών «μιας χρήσης», των πολιτικών «με ημερομηνία λήξης», των πολιτικών χωρίς όραμα, χωρίς ενδοιασμούς και χωρίς ντροπή. Δηλαδή, ζούμε στην εποχή επικίνδυνων πολιτικών για τους πολλούς, οι οποίοι, άλλα τάζουν το πρωί, άλλα κάνουν το μεσημέρι και άλλα, ισχυρίζονται πως έκαναν, το βράδυ.

Ζούμε στην εποχή των πολιτικών που φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους ή που όταν παρευρίσκονται σε κάποια εκδήλωση, αδειάζουν, ως διά μαγείας, τα γιαούρτια από τα ράφια των ψυγείων στα σούπερ μάρκετ.

Ζούμε στην εποχή των συνδικαλιστών σε «ειδικές αποστολές», των συνδικαλιστών που ηγούνται ανώτερων και ανώτατων συνδικαλιστικών οργανώσεων και έχουν επωμιστεί τη «βρώμικη δουλειά» της υπογραφής κατάπτυστων εργασιακών συμβάσεων και της αποδοχής των πιο αντιλαϊκών μέτρων, των συνδικαλιστούν που λειτουργούν ως κυματοθραύστες της λαϊκής οργής στις δύσκολες μέρες που περνάμε. Για αντάλλαγμα, καπαρώνουν μια βουλευτική έδρα ή κάποια άλλη «υπεύθυνη» θέση.

Ζούμε στην εποχή των συνδικαλιστών που για ότι δεν γίνεται, ευθύνεται πάντα ο κόσμος που δεν συμμετέχει, που δεν ενδιαφέρεται που είναι βολεμένος, χωρίς οι ίδιοι να δέχονται κανένα μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση αυτή.

Ζούμε, όμως, και στην εποχή των πολιτών, που δεχόμαστε εύκολα όσα μας παρουσιάζουν ως εφικτά αλλά και ως ανέφικτα, των πολιτών που αναλογιζόμαστε τις ευθύνες των επιλογών μας, πάντα, κατόπιν εορτής.

Με το που άρχισε να φουντώνει η σπίθα αντίστασης και διαμαρτυρίας ενάντια στις συγχωνεύσεις , στοχεύοντας κατευθείαν στην καρδιά της πολιτικής που ακολουθείται διαχρονικά στο χώρο της εκπαίδευσης, οι «Πράσινοι» και οι «Γαλάζιοι» αρχηγοί άρχισαν τον πόλεμο ανακοινώσεων για το ποιος ήταν και είναι πιο συνεπής απέναντι στους άλλους Ινδιάνους.

Μα η μόνη συνέπεια που επέδειξαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν απέναντι στο χτίσιμο και τη συνέχιση μιας πολιτικής, στο χώρο της εκπαίδευσης, που ως στόχο έχει την υποβάθμισή της, την αποκοπή από τον δωρεάν χαρακτήρα της και την μετατροπή της σε προϊόν που θα πουλιέται, σε όσους, και θα αγοράζεται, από όσους, έχουν και κατέχουν χρήματα.

Ας τους γυρίσουμε την πλάτη να τους αφήσουμε να τσακώνονται και ας ασχοληθούμε εμείς οι υπόλοιποι με τα προβλήματά μας. Έτσι κι αλλιώς οι αρχηγοί των «Πράσινων» και «Γαλάζιων Φτερών» τίποτα δεν έχουν να προσφέρουν σε κανέναν παρά μόνο στους εαυτούς τους και στους «μάγους» της φυλής τους.

Στα σχολεία που είναι υπό συγχώνευση και κατάργηση, δεν ταιριάζουν μαύρες αλλά κόκκινες σημαίες, σύμβολο αγώνα και αντίστασης.

Μαύρες σημαίες ταιριάζουν έξω από κάθε δημόσιο κτήριο μέσα στο οποίο παίρνονται αποφάσεις που θέλουν να μαυρίσουν τις ζωές μας.

Εμείς διαλέγουμε το δρόμο της αντίστασης και τους ανταποδίδουμε το μαύρο που μας ετοιμάζουν. Να τους «μαυρίσουμε» όποτε και όσο μπορούμε.

Και μέσα στο χαμό, η υπουργός παιδείας, χαράζει πολιτική στην παιδεία με τηλεοπτικά διαγγέλματα.

Για μία ακόμη φορά διάλεξε τη σιγουριά, του να είναι απέναντι από τις τηλεοπτικές κάμερες παρά απέναντι από τους , γεμάτους οργή και δίκιο, πολίτες.

Για μια ακόμη φορά διάλεξε το δρόμο των απειλών απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα αντί να ακούσει τη φωνή της.

« Όταν ο αδικημένος απειλείται, απειλή γίνεται ο ίδιος ,

φωτιά που καίει όποιον τον φοβερίζει, οργή που πνίγει όποιον τον τρομάζει»

Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

xrkyrgiakis@yahoo.gr

7 Μαρ 2011

Μισό βήμα πριν από την χρεοκοπία

Μισό βήμα πριν από την χρεοκοπία

Από factorx στις 07/03/2011

Share

Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με την παροιμιώδη ανικανότητα του κ. Πρωθυπουργού ή τις αναιμικές του διαπραγματευτικές επιδόσεις.  Μάλιστα οι διαπιστώσεις αυτές δεν προέρχονται μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά ακόμα και από φίλιες δυνάμεις.

Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν τα παραπάνω υπερβολικά, άλλοι να κάνουν λόγο για προσωπικές εμπάθειες και κάποιοι αφελείς να πιστεύουν ακόμα στην επάνοδο της χώρας προς τις αγορές.

Αυτό όμως που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι:

Ο κ. Πρωθυπουργός έπειτα από έναν χρόνο εξαντλητικών πολιτικών για τη σωτηρία της πατρίδας, μας οδήγησε στην ίδια θέση από την οποία ξεκίνησε:  Μισό βήμα πριν τη χρεοκοπία.

Και όχι μόνο μας οδήγησε πάλι στο ίδιο σημείο, αλλά μας φόρτωσε και 45δις επιπλέον χρέος!

Εύλογα λοιπόν σκέφτεται ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης:

Μα καλά, γιατί χρειάστηκε ένας ολόκληρος χαμένος χρόνος, για να φτάσουμε στο ίδιο σημείο;

Είναι φανερό ότι η οικονομική πολιτική απέτυχε παταγωδώς και είναι φανερό ότι τα περιθώρια στενεύουν και πλέον η διάσωση της χώρας επαφίεται στις βουλές της γερμανικής καγκελαρίας.  Ο περίφημος μονόδρομος του μνημονίου, που με τόσο ζήλο ψήφισαν και υπηρέτησαν οι κυβερνητικοί βουλευτές με τη σύμπραξη της κ. Μπακογιάννη και του ΛΑ.Ο.Σ., όχι μόνο δε βελτίωσε στο παραμικρό τα οικονομικά μεγέθη της χώρας και τη θέση της στις διεθνείς αγορές αλλά:

  • Εκτίναξε το χρέος της χώρας στο υψηλότερο επίπεδο της ιστορίας της
  • Βύθισε τον κοινωνικό ιστό στην απόγνωση, χωρίς να βελτιώσει τους οικονομικούς δείκτες
  • Κατέλυσε κάθε έννοια έννομης τάξης, με τη χώρα να θυμίζει αφρικανική δικτατορία
  • Κατέστησε ξένους υπαλλήλους ισότιμους συνομιλητές της εκλεγμένης κυβέρνησης ισοπεδώνοντας τις αρχές της δημοκρατίας μας

και το χειρότερο,

  • Σπατάλησε έναν ολόκληρο πολυτιμότατο χρόνο, μέσα στον οποίο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν λιγότερο ουτοπικές πολιτικές.

Οι ευθύνες είναι τεράστιες.  Σύσσωμη η κυβερνητική παράταξη είναι υπόλογη στους Έλληνες πολίτες, για αυτήν την εθνική τραγωδία.  Μαζί της είναι υπόλογοι και όλοι όσοι υστερόβουλα πίστεψαν και προέβαλαν την αλόγιστη πολιτική του μνημονίου, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και δημόσιοι λειτουργοί.

Δυστυχώς αυτή την κρίσιμη ώρα, ιδίως αυτή την κρίσιμη ώρα, ο κ. Πρωθυπουργός αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά κατώτερος των περιστάσεων.  Εμπνεόμενος από τους φίλους του σοσιαλιστές, αρνείται πεισματικά να απαγκιστρωθεί από τη γλυκιά εξουσία.  Αυτή την ώρα, θα μπορούσε να προσφέρει έστω μια ύστατη υπηρεσία στην πατρίδα του και να παραιτηθεί, ώστε ο επόμενος Πρωθυπουργός να μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί την ατιμωτική σύμβαση.

Όσοι μελέτησαν την τελευταία επικαιροποίηση του μνημονίου έχουν εστιάσει σε δύο ανατριχιαστικές διατυπώσεις:

  1. Στον αγγλικό όρο divest (εκποίηση) αναφορικά με τα 50δις δημόσιας περιουσίας
  2. Στην πρόβλεψη για κατασχέσεις δημόσιας περιουσίας σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης λόγω απόκλισης των στόχων

κ. Πρωθυπουργέ, κάντε επιτέλους μια σωστή πράξη:

Παραιτηθείτε!

Κακοφωνίξ

1 Μαρ 2011

Αρρώστησε αιφνιδίως ο Παπανδρέου!!!

Αρρώστησε αιφνιδίως ο Παπανδρέου!!!

Posted by Κωνσταντίνος Ελλάδα, Ελλάδα Πολιτική, Ροή, σάτυρα Δευτέρα, Φεβρουάριος 28, 2011

Πείτε μου ότι κάνει κοπάνα "τρίβοντας το θερμόμετρο"!
Ξαφνική ασθένεια του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου προέκυψε σήμερα.
Έτσι τουλάχιστον επικαλέστηκε πριν λίγο ο Γ.Παπανδρέου και ζήτησε την αναβολή της σημερινής συζήτησης για το Δημογραφικό που ήταν να συζητηθεί το απόγευμα σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, ύστερα απο πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ.
Λέτε να μην έμαθε το κείμενο, λέτε να τον δυσκολεύει καμιά λέξη ή... (σκέφτομαι εγώ ο κακός) άρχισε να "αδιαθετεί" μπροστά στις ευθύνες και την μοιραία τοποθέτησή του στις πράξεις του; Κάποιος φίλος μου είχε πει ότι "τον πειράζει ο αέρας στην Ελλάδα, κα για να μην αρρωστήσει φεύγει συνέχεια εκτός...", αλλά δεν τον πιστεύω... Λέτε να έχει την γρίπη H1N1 (των γουρουνιών); Μία κούτα Tamiflu στον πρωθυπουργό αμέσως. Έναν τον έχουμε, να μην τον χάσουμε, πρόωρα...
Ευχόμαστε, φυσικά, να είναι καλά και να αναρρώσει σύντομα και να επανέλθει "ενεργός" στην πολιτική ζωή...

Κωνσταντίνος