* Εχουμε το μείζον ζήτημα της εθνικής ασφαλείας. Ποιοι θα φυλάξουν τα βαλλόμενα σύνορά μας;
ΣΤ. ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ
Η θεαματική αύξηση του δείκτη γεννήσεων στη Γαλλία (2,07 παιδιά ανά Γαλλίδα) και η εντυπωσιακή χειρονομία της απολειπόμενης Γερμανίας να δίνει από εφέτος για κάθε παιδί που γεννιέται 25.000 ευρώ δείχνουν την αφύπνιση του ενστίκτου αυτοσυντηρήσεως, σωτηρίου οπωσδήποτε, ορισμένων ευρωπαϊκών ηγεσιών.
Η δημογραφική πολιτική είναι υπόθεση κινήτρων. Οι χώρες που έχουν πρόβλημα υπογεννητικότητας δεν θα μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν με ημίμετρα. Ημίμετρα σημαίνει μη μέτρα.
Η εικόνα της ΕΕ «25» είναι εικόνα γηρασμένης επικράτειας. Κάποιοι όμως γηράσκουν και επιτέλους διδάσκονται. Και άλλοι, όπως εμείς, πορεύονται μηδέν διδασκόμενοι (μόνο το 27% των Ελλήνων είναι κάτω των 25 ετών, δηλαδή χαμός). Αλλά, αν για τους Γαλλογερμανούς η υπογεννητικότητα είναι πρόβλημα ηγεμονίας, για μας είναι υπαρκτικό. Η απειλή αυτοεξαφάνισής μας είναι εφιαλτική, πλην πραγματική. Η συνειδητοποίησή της σε όλα τα επίπεδα ηγεσίας και κοινωνίας είναι σχεδόν μηδενική. Με στοιχεία της Eurostart η Ελλάδα τύποις είναι στο 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, κάπου 100.000 ετήσιες γεννήσεις, όπου τουλάχιστον 20.000 είναι παιδιά μεταναστών. Αρα το στατιστικό 1,3 είναι = 1. Αυτό βεβαίως ισχύει και για τις άλλες χώρες, αλλά στα 63 εκατ. Γάλλων ή στα 82 εκατ. Γερμανών τα μεταναστόπουλα διαχέονται και απορροφούνται. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο για την Ελλάδα των 10 εκατ. Ο Κούντερα είχε σοφά προειδοποιήσει: «Ενα μεγάλο έθνος βλέπει την ύπαρξή του και τη διεθνή του ακτινοβολία αυτόματα εξασφαλισμένη από μόνο τον αριθμό των πολιτών του. Ενα μικρό έθνος (...) πρέπει να την επανεφευρίσκει χωρίς διακοπή».
Η Γαλλία επικαιροποιεί μιαν ουσιαστική στήριξη της γεννητικότητας ευήκοη και στην επισήμανση του Σοβί «το δημογραφικό εκδικείται εκείνους που το αγνοούν».
Ο ανεπτυγμένος κόσμος βλέπει τον κίνδυνο κατάρρευσης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος καθώς αισθάνεται τη μέγγενη της κατακόρυφης μείωσης γεννήσεων και της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης.
Κοντά στο κοινό με τους άλλους πρόβλημα αποδυνάμωσης του κράτους προνοίας από τη σχέση ενεργού (μειούμενου) προς μη ενεργό (διαρκώς αυξανόμενο) πληθυσμό, εμείς έχουμε το μείζον ζήτημα της εθνικής ασφαλείας. Ποιοι θα φυλάξουν τα βαλλόμενα σύνορά μας;
Επιβάλλεται ένας ευρύτατος συναγερμός με κύρια χαρακτηριστικά:
* Ανάδειξη σε απόλυτη εθνική προτεραιότητα του δημογραφικού.
* Αμεση επικαιροποίηση του Πορίσματος της Βουλής (1992) και σύσταση Διαρκούς Εντεταλμένης Κοινοβουλευτικής Επιτροπής.
* Εξειδικευμένα μέτρα υπέρ των νέων ζευγαριών (κατοικία, επιδότηση παιδιών, παιδικοί σταθμοί, γονικές άδειες), επαληθευόμενα συνεχώς για την αποτελεσματικότητά τους στην πράξη.
Πρόσφατα ο αυστραλός υπουργός Οικονομίας Πίτερ Κοστέλο ανεκοίνωσε σημαντικά, όπως εγράφη, μέτρα για το δημογραφικό. Μεγαλύτερη όμως αίσθηση έκανε η έκκλησή του: «Ενα παιδί για τον πατέρα, ένα για τη μητέρα και ένα για την πατρίδα»!
Είναι ρομαντισμός να την επαναλάβουμε εδώ;
Ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής είναι βουλευτής.
Το ΒΗΜΑ, 04/02/2007 , Σελ.: B60
Κωδικός άρθρου: B14982B603
ID: 283533
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου