Χώρα γερόντων;

Χώρα γερόντων;

ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ επικίνδυνα, χρόνο με τον χρόνο, ο ενεργός ελληνικός πληθυσμός και η Ελλάδα, αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός, θα είναι στα μέσα του αιώνα ένα απέραντο γηροκομείο, μια χώρα γερόντων. Οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για την κοινωνία, διότι θα βρεθεί αντιμέτωπη με τεράστια προβλήματα και αδιέξοδα.
Η ΑΥΞΗΣΗ του μέσου όρου προσδοκώμενης ζωής είναι ένα αγαθό. Θα έπρεπε, όμως, για να διατηρηθεί η κοινωνική ισορροπία, να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, που επιδεινώνεται. Προπολεμικά οι γεννήσεις έφταναν τις 200.000 τον χρόνο, το 1980 έπεσαν στις 148.000 και το 2004 περίπου στις 100.000.
ΣΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΦΑΚΕΛΟ της «Ε», που έχει θέμα το δημογραφικό πρόβλημα, ο καθηγητής Μανώλης Δρεττάκης παραθέτει αναλυτικά στοιχεία και επισημαίνει ότι οι γεννήσεις θα ήταν λιγότερες αν δεν φιλοξενούσαμε στη χώρα μετανάστες. Οι αλλοδαπές μητέρες κάλυψαν το 16% των γεννήσεων το 2004, ενώ οι γεννήσεις από Ελληνίδες ήταν περίπου 55.000 λιγότερες από εκείνες του 1980.
ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ, άλλωστε, ότι ολόκληρα χωριά έχουν ερημώσει από ενεργό πληθυσμό, έχουν μείνει μόνο μερικοί γέροντες, παιδικές φωνές δεν ακούγονται και σχολεία κλείνουν διότι δεν έχουν μαθητές. Σε άλλα χωριά οι αλλοδαποί μαθητές κράτησαν ανοιχτά τα σχολεία.
Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ διαπίστωση είναι ότι με την υπογεννητικότητα λείπουν από τη χώρα 55.000 παιδιά, σε σχέση, τουλάχιστον, με το 1980. Αυτό καθαυτό το γεγονός έχει άμεση συνέπεια, πέραν όλων των άλλων, και τη μείωση της απασχόλησης, δηλαδή την αύξηση της ανεργίας. Ακολουθεί, βεβαίως, η επιδείνωση του Ασφαλιστικού και πολλά άλλα. Ενός κακού μύρια έπονται.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ μια κάποια λύση και για την Ελλάδα και για την υπόλοιπη Ευρώπη, που επίσης βρίσκεται σε πορεία γήρανσης του πληθυσμού της. Δεν είναι, όμως, η λύση.
ΜΠΟΡΕΙ, άραγε, να φανταστεί η πολιτική ηγεσία του τόπου πώς θα είναι η Ελλάδα αν ξαφνικά φύγουν οι μετανάστες και επιστρέψουν στις πατρίδες τους; Το σενάριο είναι εφιαλτικό. Δεν θα καταρρεύσει μόνον η ελληνική γεωργία, αλλά και άλλοι τομείς της οικονομίας, όπως και οι κοινωνικές υπηρεσίες, που στηρίζονται στους αλλοδαπούς.
ΟΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ πολιτικές δεν είναι μόνον κοντόφθαλμες, αλλά και αντικοινωνικές. Η εφαρμογή τους επιδεινώνει όλα τα κοινωνικά προβλήματα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ασχολείται με το Ασφαλιστικό ζητώντας περικοπές στις συντάξεις και αύξηση του ορίου ηλικίας για την έξοδο στη σύνταξη.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ το μέγα πρόβλημα λογιστικά και μόνο. Ασχολείται με το Ασφαλιστικό, που είναι το σύμπτωμα και όχι με την ασθένεια, που είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Εκεί οδηγούν το έλλειμμα δημοκρατίας και η παράδοση της εξουσίας των αποφάσεων στους στυγνούς τεχνοκράτες.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/02/2007